Bu Blogda Ara

14 Kasım 2011 Pazartesi

UHUD SAVAŞI, SEBEPLERİ VE SONUÇLARI

       Müşriklerin Bedir savaşında yenilgiye uğramaları Mekke'de büyük üzüntü meydabna getirdi ve müşrikler matem tutmaya başladılar. Peygamberimize en çok düşmanlık yapanlardan Ebu Leheb bu üzüntünün tesiriyle öldü.
       Müşrikler, Bedir'deki ağır yenilginin intikamını almak için 3000 kişilik bir ordu hazırladılar. Bedir savaşında yakınları öldürülen bir çok kadın da orduya katılmıştı. Ebu Süfyan komutasındaki bu ordu, ansızın Mekke'den hareket ederekMedine'ye yakın bir mesafede bulunan Uhud dağında karargâhını kurdu.

       Peygamberimizin amcası Abbas, o sırada henüz müslüman olmamıştı ve Mekke'de bulunuyordu. Müşriklerin, Medine üzerine yürüdüğünü bir mektupla gizlice Peygamberimize bildirdi. Peygamberimizin amcası Abbas daha sonra Müslüman olmuştur.

        Düşman ordusunun Uhud Dağına kadar gelip burada karargah kurduğu anlaşılmıştı. Bunun üzerine, Peygamberimiz, ashabı ile durumu görüştü ve 1000 kişilik bir kuvvetle düşman ordusunun bulunduğu Uhud Dağına hareket ettiler. Yolda 300 münafık, ordudan ayrılıp geri dönünce müslümanların sayısı 700 kaldı.

       Müslümanlar düşmanın bulunduğu yere varınca, arkalarını Uhud Dağına vererek savaş düzenine girdiler, İslâm ordusunun sol tarafında bir vadi vardı. Buradan gelebilecek bir düşman saldırısını önlemek amacıyla peygamberimiz buraya 50 kişilik okçu birliği yerleştirmiş ve onlara şu emri vermişti : ''Düşman ister yensin, ister yenilsin benden emir almadıkça buradan asla ayrılmayınız. Düşman süvarileri gelince ok atınız.''

       Müslümanların kahramanca çarpışması karşısında düşman ordusu bozguna uğradı. Bu orduda bulunan kadınlar da dağlara doğru kaçışmaya başladılar. Ancak savaş tam olarak kazanılmış değildi. Düşmanın takip edilerek kesin sonucun alınması gerekiyordu.

       Ne var ki; Müslümanlar, savaşı kazandıklarını zannederek, düşmanların bıraktıkları ganimet mallarını toplamaya başladılar.

       Bunları gören 50 kişilik okçu birliği de başlarındaki komutanlarını dinlemeyerek (birkaç tanesi hariç) yerlerinden ayrıldılar. Halbuki, Peygamberimiz onlara; kendisinden emir almadıkça yerlerinden ayrılmamalrını tembih etmişti.

       Okçu birliğinin yerinden ayrılması müşriklerin işine yaradı.Derhal toparlanarak okçuların terkettiği vadiden hücuma geçtiler. Bu hücum karşısında müslümanlar çok zor durumda kaldılar. Müslümanların bu gafleti, kazanılmış olan zaferin elden gitmesine, Peygamberimizin amcası Hz. Hamza ile birlikte birçok İslâm kahramanının şehit düşmesine sebep oldu. Peygamberimizin mübarek dişi kırıldı, yüzü yaralandı. Savaşın en şiddetli anında bile, Peygamberimiz yüzündeki kanları silerken şöyle dua ediyordu:
             ''Ya Rabbi milletimi bağışla... Onlar ne yaptıklarını bilmiyorlar.''
İşte Peygamberimizin kalbindeki insan sevgisi ve merhamet...

       Uhud harbinde müslümanlar 70 şehit verdiler. Müşriklerden öldürülenlerin sayısı 22 dir. Savaş esnasında islâm ordusundaki kadınlar büyük fedakârlık göstermişler, askerlere su dağıtıp yaraları sararak hizmet etmişlerdir.

       Peygamberimiz yıllar sonra Uhud savaşının yapıldığı yerden geçerken o acı günü hatırlayarak yanındakilere şöyle seslenmiştir :

       ''Müslümanlar! Bundan sonra tekrar putlara tapmanıza imkân yoktur. Bundan zerre kadar endişe etmem, korktuğum şey sizin dünyaya tapmanızdır.''

        Bu savaşta müşrikler galip gelmekle beraber, bekledikleri sonucu elde edemeden Uhud'dan çekildiler. Yeniden toparlanan müslümanlar bir süre düşmanı takip ettiler. Düşman tekrar savaşmayı göze alamadı. Mekke'ye doğru yoluna devam etti. Müslümanlar da Medine'ye döndüler.


                  UHUD SAVAŞINDAN ALINACAK DERSLER

        Savaşın başında müslümanlar zaferi kazanmış iken, daha sonra niçin yenilgiye uğradılar? Bunda müslümanlar için alınacak önemli dersler vardır;
        Büyüklerin sözünü dinlememek, kumandanlara itaatsizlik etmek, çok kutsal bir görev olan nöbeti bırakıp , şahsi menfaat peşinde koşmak, bir ordunun savaşı kaybetmesine sebep olur ve bundan sadece bu hatayı işleyenler değil, bütün millet zarar görür.
        Uhud Savaşında böyle olmuştur. Vadiye yerleştirilen okçu birliğinin Peygamberimizin emrine itaat etmemesi ve nöbet yerini bırakıp ganimet toplamaya kalkması, İslâm ordusunun yenilgiye uğramasına ve müslümanların felakete düşmesine sebep olmuştur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder